Vanaf het moment dat ze trouwden en in Vorstenbosch gingen wonen, hebben Wim en Ans Rijkers zich als vrijwilligers ingezet voor ‘hun’ gemeenschap. En niet op één vlak. Er is in verloop van ruim vijf decennia een ongelooflijk lange lijst met verdiensten die door beiden weggewimpeld worden alsof het niks is. “We hebben altijd alles met liefde gedaan en nóg”, melden ze.
‘Wij krijgen altijd direct waardering’
Nadat ze 55 jaar geleden in het huwelijk traden en zich in Vorstenbosch vestigden, zetten Wim en Ans zich in voor de kleine gemeenschap. Soms samen, soms apart en op divers terrein. “Ik heb heel lang gitaar gespeeld. Met een groepje van drie traden we destijds voor, in de pauze en na afloop op tijdens de voorstelling van een plaatselijke toneelvereniging en tijdens reizen van De Zonnebloem”, blikt Ans terug. Ze was ook een aantal jaren voorzitter van Stichting Jeugdbelangen Vorstenbosch, actief op de basisschool rondom het organiseren van bibliotheekboeken en in de communiewerkgroep.
“We hebben samen 34 jaar in de organisatie van de avondwandel4daagse gezeten. Vanaf 1972 tot 2021 waren we beiden voorzitter van buurtvereniging Kerkstraat/Heuvel. Eerst ik en later nam Ans dat roer van me over”, vertelt Wim. Hij was circa 27 jaar op talloze fronten in touw bij de plaatselijke voetbalvereniging, stond mede aan het roer van de renovatie van het kerkelijke Kuitenorgel en vanaf de oprichting was hij bestuurs- en commissielid van de tennisvereniging. Ook richtte hij de ponyclub op, was raadslid bij de Piereslikkers en liet hij de handjes wapperen bij alles wat nodig was om het carnavalsfeest te vieren. En niet alleen daar, ook bij de voorjaarswandeltocht, herfstwandelingen, het uitzetten van fietsroutes tijdens de voormalig Koninginnedag en huidige Koningsdag.
“Ik ben bij bijna alle verenigingen in het dorp aangesloten geweest”, bedenkt Wim hardop. “We werden gewoon veel gevraagd”, zegt Ans om met een lach te vervolgen; “En we konden heel slecht nee zeggen.” Hoewel voornoemde klinkt alsof beiden inmiddels op hun lauweren rusten, is niets minder waar. Ans is elke donderdagochtend te vinden in MFA De Stuik waar zij doende is bij een ontmoetingsochtend voor senioren. Wim pleegt onderhoud rondom de plaatselijke molen en stapt geregeld op een duofiets om door de omgeving te toeren met mensen die dat door omstandigheden niet meer zelfstandig kunnen. Ook is hij als handyman te vinden bij het plaatselijke Repair Kluscafé.
Hoewel de lijst van verdiensten al zó lang is, worden er naar alle waarschijnlijkheid nog dingen vergeten. Daarbij zou je denken dat beiden daar wel een koninklijke onderscheiding voor opgeprikt hebben gekregen maar: “Bij alles wat we deden en doen krijgen we direct waardering van degene waar we het voor doen. Daar hebben wij geen lintje voor nodig”, klinkt het resoluut.
Ans Rijkers
Geboren en getogen: Badhoevedorp, 14 oktober 1946
Woonplaats: Vorstenbosch sinds 1968
Kleinkinderen: vier jongens en vier meisjes tussen 12 en 21 jaar oud
Muziek: Zuid-Amerikaanse en Nederlandstalige muziek
Eten: Carpaccio
Drankje: Water
Boek: Ik lees veel en van alles, zoals ook ‘De Zeven Zussen’
Hobby’s: Naaien op de naaimachine, fietsen, lezen en zwemmen, popkoor Frappant
Film: Grease
Sport: nu nog fietsen, zwemmen maar ik heb ook minstens 30 jaar getennist
Jaargetijde: Lente.
Wim Rijkers
Geboren en getogen: In het buitengebied van Dinther, 18 juli 1946
Woonplaats: Vorstenbosch sinds1968
Kinderen: dochter Susan, zonen Coen en Pim
Muziek: Nederlandstalige
Eten: Ik lust alles
Drinken: Ik drink geen alcohol
Boek: Áls ik lees, is het over de natuur of vogels. Ik ben een natuurfreak
Jaargetijde: Ik vind alle seizoenen mooi
Hobby’s: Fietsen en tuinieren
Sport: Ik vind alle doesporten mooi. Ik heb zelf jaren aan atletiek gedaan, de 10-kamp
Vakantie: Griekenland en Spanje, maar eerder veel op wintersport in Oostenrijk geweest.
Tekst en foto: Wendy van Lijssel
