Tom van der Pol (28) uit Heeswijk-Dinther is onze man in Zweden. Daar is hij slimme dingen aan het doen aan de universiteit samen met zijn vriendin Marle.
Hej hej, välkommen i Sverige! Heel veel verder reikt mijn Zweeds nog niet, maar de kassière kan ik wel beantwoorden. Ik woon nu ongeveer een jaar in Norrköping, een middelgroot havenstadje anderhalf uur rijden onder Stockholm. De stad heeft vroeger een grote industrie gekend, maar nu is er een hoogopgeleide gemeenschap gevormd rond onder andere een divisie van de Universitet Linköping. Precies daarom ben ik hier.
Na een master Scheikundige Technologie aan de Technische Universiteit Eindhoven, ben ik een promotieonderzoek (een PhD) gestart aan dezelfde faculteit. Tijdens mijn PhD ging ik onderzoeken hoe een nieuwe soort zonnecellen op basis van organische moleculen en polymeren (een specifiek soort plastic) het beste gemeten kon worden. Vier jaar en een succesvolle PhD later mocht ik mijzelf doctor noemen en was het tijd voor de volgende stap. Gezien onderzoek doen en studenten begeleiden aan de universiteit mij bijzonder goed beviel, besloot ik daar vervolg aan te geven door middel van een post-doc. Een post-doc geeft je de kans om je expertise te verbreden, is meestal een geweldige buitenlandervaring en is vaak de laatste stap tot assistent-professor of een rol als zelfstandige researcher. Via goede contacten van een professor aan de TU/e heb ik vervolgens in Zweden gesolliciteerd en met resultaat. Inmiddels is mijn startdatum al één jaar geleden.
Hier in Zweden doe ik onderzoek, begeleid ik PhD’ers en ontwerp ik nieuwe wetenschappelijke meettechnieken. Mijn onderzoek spitst zich toe op een speciaal soort plastic dat zowel stroom als zout kan geleiden en hierdoor uitstekend geschikt is voor allerlei toepassingen gebaseerd op het menselijk lichaam. Zo zijn collega’s van mij erin geslaagd om een menselijke zenuwcel na te bouwen op een kleine chip met behulp van deze materialen. We snappen alleen nog niet altijd hoe deze materialen precies werken en daar komt mijn ervaring met meettechnieken om de hoek kijken. Zo ben ik nu dagelijks bezig deze materialen te onderwerpen aan allerlei testen in zelfgebouwde meetopstellingen om te begrijpen waarom ze reageren zoals ze doen. In korte tijd zijn we al ver gekomen, maar er is nog zoveel interessants te proberen dat ik mij zeker niet ga vervelen de komende twee jaar hier in Zweden.
In veel dingen lijkt Zweden best op Nederland, bijvoorbeeld de Zweedse taal. Voor mij als leek net een mengelmoes van Engels, Duits en Nederlands. Zeker als je een beetje talig bent, is het prima te lezen. Echter zodra ze beginnen te praten, is er geen touw meer aan vast te knopen. De uitspraak is namelijk niet altijd zoals je zou verwachten en mijn Zweedse gespreksvaardigheden zijn daardoor nog amper ontwikkeld. Gelukkig kan de typische Zweed uitstekend Engels, met als nadeel dat ik dan wel weer weinig Zweeds oefen.
In andere dingen zijn Zweden weer heel anders dan Nederlanders. Zweden zijn minder extravert en meer gericht op een kleinere sociale kring. Bij feestjes moet iedereen zijn eigen bier meenemen (wat hier ook aardig aan de prijs is) en alcohol op de universiteitscampus is uit den boze. Om de regeltjes heen gaan, zit er ook niet in. Zonder nummertje trekken, kun je zelfs geen taart afhalen…
Andere typisch Zweedse dingen zijn de rust, de natuur en…gebak. Afgelopen weekend bijvoorbeeld kwamen enkele vrienden op bezoek en het eerste wat hen opviel was de stilte buiten ons appartement midden in de stad. Ons valt het al niet meer op, maar vergeleken met Nederland is hier amper iemand op straat. De grap is dat dit de aankomende zomer nog erger gaat worden wanneer alle Zweden op vakantie gaan naar hun buitenhuisjes (aan het meer natuurlijk) tot wel zes weken lang.
De volgende keer zal ik meer over de Zweedse zomer vertellen en andere dingen die typisch Zweeds zijn!
Hej då! (betekent tot binnenkort en klinkt als Houdoe!
Tom van der Pol
