Pleun Wijnen studeert in Noorwegen
Toen ik begon aan mijn opleiding docent Engels wist ik al dat ik een minor moest gaan doen in het buitenland. Op dat moment vond ik het eigenlijk wel erg spannend. Zou ik dat wel aandurven? Vanwege corona en Brexit werd het echter niet meer verplicht, maar ik had het nu tóch al besloten. Ik zou naar het buitenland gaan…
Mijn minor is onderwijs in internationaal perspectief. Hiervoor ben ik naar Bergen in Noorwegen gegaan om daar op een school te gaan studeren. Ik was nog nooit eerder in Noorwegen geweest. Wat mij vooral aantrok was de natuur hier en daarnaast hoorde ik erg positieve reacties van studenten die hier eerder zijn geweest. Toevallig, en ja écht toevallig, wilde mijn vriend Mart uit Oss ook naar deze school toe. Dit nam voor mij al heel wat spanning weg. Toen ik hier eenmaal was, voelde het niet echt heel spannend meer. De mensen verschillen niet echt met Nederlanders. We moesten wel wennen aan aangesproken te worden in het Noors. Ook hebben de mensen hier veel vertrouwen in andere mensen. Dat kun je bijvoorbeeld merken in het openbaar vervoer. Je hoeft niet in of uit te checken en een controle zie je hier amper. Dit heeft mij wel laten inzien dat Nederlanders wat meer vertrouwen in elkaar mogen hebben!
Ik ben hier uiteindelijk voor school, maar zo veel school heb ik niet. Gemiddeld heb ik maar drie (halve) dagen in de week les en het huiswerk is ook niet zo veel. Hierdoor heb ik ervoor gekozen om vrijwilligerswerk te doen bij de studentenbar. Dit doe ik ongeveer één keer per week. De lessen die ik volg, zijn muziek en social studies, wat een soort maatschappijleer is. Muziek vind ik het leukste vak, maar ik had er wel meer moeite mee. Verschillende medestudenten wilden namelijk geen Engels praten en docenten vergeten het ook regelmatig. Gelukkig heb ik wat vrienden gemaakt waar ik mij vooral op focus, om vooral het positieve eruit te halen. Het rooster hier is ook niet consistent en we hebben bijna elke twee weken wel weer een ‘minivakantie’. Over twee weken weer. Dan gaan Mart en ik een paar dagen naar Stavanger, een stadje in het zuiden.
Door de vele vakanties zijn we al eerder weggegaan. Zo zijn we ook naar Tromsø gegaan, helemaal in het noorden van Noorwegen. Toen besefte ik mij eigenlijk pas hoe groot Noorwegen is. Het was namelijk twee uur vliegen, net zo lang als van Amsterdam naar Bergen. In Tromsø hebben we het prachtige noorderlicht gezien en hebben we ook met husky’s gesleed. Dit is tot nu toe een van mijn favoriete herinneringen in Noorwegen. Ook hebben we al verschillende keren in Bergen gehiked of gewandeld. Als Mart en ik klaar zijn met de studie hier willen we nog naar Oslo gaan. We verwachten in juni terug te komen in het vertrouwde Nederland.
